Mikrokinezyterapia, wykorzystując subtelne techniki mobilizacji, angażuje układ nerwowy pacjenta w proces leczenia, wyzwalając naturalne mechanizmy regeneracyjne organizmu. Terapeuta, poprzez precyzyjnie aplikowany ucisk na wybrane obszary skóry, inicjuje łańcuch reakcji, który rozpoczyna się od przekazania bodźca do układu nerwowego, a następnie do kory mózgowej. Mózg, w odpowiedzi na otrzymany sygnał, generuje impulsy mające na celu rozluźnienie napięć mięśniowych oraz korektę dysfunkcji narządów wewnętrznych, co przyczynia się do zmniejszenia zespołów bólowych i poprawy ogólnego stanu zdrowia.

Podstawą działania mikrokinezyterapii jest koncepcja pamięci komórkowej, która odnosi się do zdolności organizmu do "zapamiętywania" urazów i traum, niezależnie od ich natury - fizycznej, emocjonalnej, czy toksycznej. Organizm ludzki, będąc wysoce adaptacyjnym, stara się samodzielnie przeciwdziałać skutkom urazów, mobilizując wewnętrzne siły do walki z negatywnymi skutkami. Jednak, kiedy wpływ negatywnych bodźców przewyższa zdolności obronne, może dojść do rozwoju chorób.

W ramach mikrokinezyterapii, terapeuta dąży do zidentyfikowania i eliminacji tzw. blizn pourazowych, które mogą manifestować się w różnych strukturach ciała - mięśniach, tkankach, czy narządach. Proces ten odbywa się przez delikatną stymulację skóry (mikropalpację), mającą na celu lokalizację i korektę powstałych blokad. Eliminacja tych blokad jest kluczowa dla przywrócenia prawidłowego funkcjonowania organizmu i poprawy stanu zdrowia pacjenta.

Istotne jest, że skuteczność mikrokinezyterapii nie jest uzależniona od czasu, który upłynął od momentu wystąpienia urazu, ani od świadomej pamięci pacjenta o zdarzeniu. Dzięki temu metoda ta otwiera szerokie możliwości w zakresie leczenia różnorodnych problemów zdrowotnych, nawet tych długotrwałych lub ukrytych, dostarczając pacjentom nieinwazyjne i holistyczne wsparcie w procesie regeneracji.